Çocuğun gelişimi fiziksel, sosyal, duygusal ve bilişsel/zihinsel dahil birçok yönü kapsar. Çocukların her yönüyle gelişebilmesi için her alanda desteklenmesi gerekir ve bu teşviklerden en fazla sorumlu olan kişi annedir. Çocuğa ilk bakımı veren kişi annedir, bu nedenle çocuklarıyla herkesten daha fazla ilgilidir. Anne çocuk ilişkisi, çocuğun gelecekteki ilişkilerinin temelini oluşturur.
Anne çocuk ilişkisi ve aradaki bağın oluşma süreci
Anneler ve çocukları arasındaki bağ genellikle doğumdan sonraki ilk birkaç saatte oluşur. Anne ile çocuğu arasındaki güvenin gelişmesi, ikisinin bir araya gelmesi ile başlar. Bu süre zarfında anneler sıklıkla çocuklarını emzirirler ve onları kendilerine yakın tutarlar, böylece bebeğin yaşamının ilk değerli saatlerinde anne ve bebek arasındaki fiziksel temas sağlanmış olur.
Doğum sonrası komplikasyonlar veya bebeğin prematüre doğması gibi tıbbi tedavi gerektiren durumlarda, anne ile bebek arasındaki temas gecikir. Bu gecikme anneler üzerinde bir baskı oluşturmamalıdır.
Anne ile çocuk arasındaki bağlar
Bebekler yeni yürümeye başlayan çocuklar olduğunda, annelerinin ihtiyaçlarını karşılayacak birincil bireyler olduklarını bildikleri için ilk bağlanma döngüsü tamamlanmış olur. Bununla birlikte çocuklar büyüdükçe birey olduklarını fark ederler. Artık annelerinin kendileri için belirlediği sınırların dışına çıkacak hareketliliğe sahip olduklarını anlamaya başlarlar.
Çocuk genellikle deneme yanılma yoluyla araştırır. Annesinin ona koyduğu sınırların kendisini güvende tutmak için yerleştirildiğini ve böylece anneye güvenebileceğini anlamaya başlar. Bu anlayış ile ortaya çıkan güvene bağlı olarak, anne ile çocuk arasındaki bağlantının ikinci aşaması tamamlanmış olur. Anne ve çocuk arasında, birbirlerine duydukları sevgi sayesinde oluşan bağ, çocuğun yaşamı boyunca tüm ilişkilerini etkileyecektir.
Bir çocuğun hayatının ilk yıllarında annenin çalışması büyük önem taşımaktadır. Anne-çocuk ilişkisi, muhtemelen çocuğun erken yaştaki en güçlü ilişkisidir ve daha sonraki ilişkilerin dayandığı temeldir.
[irp posts=”1946″ name=”Bebekler Neden Kusar?”]
Anneler, çocuklarıyla “doğru” bir ilişki geliştirip geliştirmediklerini veya “doğru” annelik eğitimi alacaklarını düşünmek zorunda değillerdir. Gerçekleştirmeleri veya uymaları gereken hiçbir standart yoktur. Bunun yerine tüm anneler çocuklarına doğal ve doğru hissettiren şeyleri yapmalı ve mutlu oldukları sürece doğru yolda olduklarını bilmelidirler. Toplumun şartlandırmaları yerine çocuklarına uygun bir eğitim uygulamaları en doğru yoldur.
